Een kankerdiagnose komt hard aan. Even valt alles om je heen weg. Je kunt het niet bevatten. Het ene moment ben je onverslaanbaar, sta je volop in het leven en ben je kerngezond… en dan ineens ben je kankerpatiënt. Opeens onderga je slopende behandelingen die jou stukje bij beetje beroven van je trots en waardigheid. Terwijl je lichaam vecht om te overleven, blijft er weinig energie over voor iets anders. Er zit niets anders op dan je volledig te focussen op het herstelproces. Maar wat als je niet kunt accepteren dat je ziek bent?
Stroomversnelling
Elk mens gaat anders om met dit schokkende nieuws. De een verstijft van angst of barst in tranen uit, de ander blijft er nuchter onder of loopt er juist voor weg. Vaak kom je in een stroomversnelling van doktersafspraken en behandelingen terecht, waardoor er nauwelijks tijd is om te verwerken wat er met je lichaam gebeurt. Er komen in een rap tempo zoveel emoties op je af, dat je ze zo snel niet kunt verwerken. Vaak ben je te gefocust op overleven en bezig met praktische zaken, om echt stil te staan bij je gevoelens. Toch is het belangrijk om je niet te verstoppen voor deze gevoelens.
Rouwproces
Als je gewend bent om sterk en zelfstandig te zijn, je gevoelens voor jezelf te houden en je vooral niet kwetsbaar op te stellen, kan het een vreemde gewaarwording zijn om ineens kankerpatiënt te zijn. Het is dan lastig om te accepteren dat je niet alles zelf meer kunt en hulp van anderen te aanvaarden. Opeens wordt er elke dag gevraagd hoe je je voelt, terwijl je normaal gesproken degene bent die voor anderen klaarstaat. Je komt in een soort rouwproces terecht: een afscheid van je oude lichaam en leven.
Eigen weg vinden
Deze emoties kunnen in de weg zitten bij de behandeling. Niet elk persoon kan hier makkelijk over praten. Zeker niet tegen een vreemde. Het is daarom goed om je eigen weg hierin te vinden. Wanneer je gevoelens te heftig zijn om in een keer te verwerken, of als je niet zo goed weet wat er precies in je omgaat, kan het helpen om dit op andere manieren te compartmentaliseren. Bijvoorbeeld door een wandeling, of door creatief met je handen bezig te zijn.
Laat anderen toe
Zorg ook dat je iemand toelaat in het proces en dit niet helemaal alleen doet. Zodat je op iemand kunt leunen wanneer je het nodig hebt en kunt praten met iemand die je vertrouwt, wanneer je hier klaar voor bent. Dit maakt het makkelijker om weer stappen vooruit te zetten en het leven op te pakken. Vaak leven de mensen om je heen met je mee en staan ze te popelen om te kunnen helpen, omdat ze zich ook machteloos voelen. Deel je gevoelens en het verwerkingsproces daarom met anderen, want je staat er nooit alleen voor.
Coaching
Heb je het gevoel dat je moeilijk kunt praten met mensen in je omgeving? Of praat je liever met iemand die het proces heeft meegemaakt? Je kunt dan bij mij terecht voor coaching rondom kanker. Door de ziekte van mijn vrouw weet ik maar al te goed wat voor impact het heeft. Naast een luisterend oor, bied ik handvatten om de veranderingen in je leven beter te kunnen verwerken. Om te voorkomen dat je blijft rondhangen in negatieve gedachten en gevoelens, help ik je vertrouwen weer terug te vinden. Zodat jij weer verder kunt.
Neem vrijblijvend contact op
Wil je meer weten over de mogelijkheden, wat coaching rondom kanker precies inhoud en of dit een optie voor je is? Neem vrijblijvend contact op om samen te bespreken of het bij jou past en iets voor je is waar jij mee verder kunt in deze heftige periode!
0 Reacties